Εγκληματικότητα, μια κοινωνική «νόσος»

Γλυκά Νερά. Οργανωμένο έγκλημα και μαφιόζικες εκτελέσεις. Βιτριόλι κατά μητροπολιτών από ιερέα. Αλλος ιερέας εμπλεκόμενος σε πορνογραφία ανηλίκων. Αστυνομικός που ήταν ληστής. Βιασμοί στα Πετράλωνα και στο κέντρο της Αθήνας. Με μια λέξη: Εγκληματικότητα. Ωστόσο η «συζήτηση», στριμωγμένη στις μυλόπετρες της μικροκομματικής, μικροπολιτικής, επικοινωνιακής αντιπαράθεσης, είναι ανάξια της σημασίας του προβλήματος.

 Αν υπήρχε στοιχειώδες αίσθημα ευθύνης, αντί της κοκορομαχίας οι ταγοί μας θα επέλεγαν να φωτιστούν και συνακόλουθα να αντιμετωπιστούν τα αίτια της εγκληματικότητας. Θα τοποθετούνταν γύρω από τις εγκληματογόνες παραμέτρους του προβλήματος. Και τέτοιες, όπως γνωρίζει κι ο πρωτοετής φοιτητής Εγκληματολογίας, είναι κατ’ αρχάς οι κοινωνικές αιτίες που αφενός λειτουργούν ως δεξαμενή στρατολόγησης για το έγκλημα, αφετέρου καθιστούν τη ζωή τόσο «φτηνή», ώστε κάποιος να σκοτώνει ακόμα και για 50 ή 100 ευρώ, ή το μυαλό του, εκπαιδευμένο σε συνθήκες κοινωνικής ζούγκλας, να θεωρεί τη «θολούρα» του σαν επαρκή «εξήγηση» για την αφαίρεση μιας ζωής.  

  Κοινωνικός αποκλεισμός τεράστιων κοινωνικών μαζών, φτώχεια, ανεργία (όταν σε μια χώρα πετάγονται στο περιθώριο 1 εκατομμύριο νέοι άνεργοι, τότε -τονίζουν οι εγκληματολόγοι- εκείνο που μαθηματικά αναμένεται είναι η αντανάκλαση του φαινομένου στην εγκληματικότητα), αλλοτρίωση, φιλοτομαρισμός, επί πτωμάτων ανταγωνισμός, εκφασισμός. μαύρο χρήμα. Να μερικές από τις αιτίες απομείωσης της αξίας της ανθρώπινης ζωής. Οι υπηρέτες του συστήματος, όμως, που αναπαράγει αυτά τα αίτια, επιλέγουν να τα αποσιωπούν εξαντλώντας την αντιδικία τους στον αριθμό των αστυνομικών ή στην αυστηροποίηση των ποινών.

  Το ατελέσφορο αυτής της προσέγγισης πιστοποιείται από ένα και μόνο στοιχείο: στις ΗΠΑ υπάρχει η μεγαλύτερη αναλογία αστυνομικών ανά πληθυσμό στον κόσμο (8 αστυνομικοί ανά 1.000 πολίτες). Υπάρχει η ειδεχθέστερη των ποινών, η θανατική ποινή. Αλλά αυτό δεν έριξε τις ΗΠΑ από την κορυφή της εγκληματικότητας.

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ